Układ sercowo-naczyniowy

Serce to węzeł komunikacyjny pomiędzy dwoma układami krążenia w ciele. Serce jest tak zwanym „pustym mięśniem”, podzielonym na lewą i prawą stronę, które oddziela od siebie przegroda.

W krążeniu mniejszym odtleniona krew jest transportowana z prawej komory przez tętnicę płucną do płuc, gdzie jest wzbogacana tlenem, a następnie przepływa żyłami płucnymi do lewego przedsionka. Stąd krew pompowana jest przez lewą komorę i aortę do krążenia dużego.

Krążenie duże ma szeroki zasięg i dostarcza wszystkim narządom i regionom ciała krew bogatą w tlen. Wykorzystana krew (z niską zawartością tlenu) płynie z powrotem żyłami do serca, przeciwnie do grawitacji, gdzie przechodzi przez żyłę główną i wraca do prawego przedsionka. W tym miejscu proces zaczyna się od nowa.

Te dwa układy krążenia są ze sobą połączone i działają prawidłowo tylko wtedy, gdy pracują równolegle. Warto zauważyć, że ciśnienie w obu układach krążenia różni się. Ciśnienie w naczyniach krążenia dużego jest wyższe niż w krążeniu płucnym z powodu różnych objętości krwi.

Serce ma około 12-13 cm długości i 9,5-10,5 cm szerokości. Może pomieścić od 600 do 1000 ml krwi i waży średnio 280 do 320 g. Objętość krwi transportowana w czasie pojedynczego skurczu serca (objętość wyrzutowa) wynosi ok. 70 ml.