Przyczyną występowania złamań kręgosłupa jest ekspozycja na bardzo duże siły, chyba że kręgi zostały wcześniej uszkodzone przez zmniejszenie gęstości kości (osteoporoza/ utrata masy kostnej) lub inne choroby (np. nowotwory lub przerzuty na kręgi).
Istnieją różne formy złamań kręgosłupa: złamania trzonów kręgowych, łuku kręgosłupa lub wyrostka kolczystego.
Złamania kręgosłupa dzielą się na złamania kompresyjne, tzn. kręgosłup zostaje zgnieciony, złamania wybuchowe, tj. kręgosłup zostaje zmiażdżony, i złamania polegające na oderwaniu się fragmentu kostnego. Prawie połowa przypadków złamań kompresyjnych kręgosłupa dotyczy dolnej części odcinka piersiowego i górnego odcinka lędźwiowego kręgosłupa.
Złamania kompresyjne mogą być czasami bezobjawowe. Z reguły dotknięta nim część kręgosłupa będzie bolesna przy dotyku, uderzeniu i ucisku. Hiperkifoza (ostre wygięcie) lub wyczuwalna przerwa między wyrostkami kolczystymi są rzadko spotykane. Zakres ruchu kręgosłupa jest często ograniczony z powodu bólu, pacjent przyjmuje postawę obronną i dochodzi do skurczu mięśni.
Jeśli uszkodzony jest rdzeń kręgowy, u pacjenta dochodzi do odpowiadających danym kręgom zaburzeń neurologicznych, a nawet deficytów, np. paraliżu, parestezji lub nienaturalnych odruchów poniżej uszkodzenia. W zależności od miejsca złamań kręgosłupa i stopnia uszkodzenia rdzenia kręgowego w ciężkich przypadkach może dojść do całkowitego porażenia.