Rany w dolnej części nogi, które słabo się goją lub wcale się nie goją, nazywamy owrzodzeniami żylnymi nóg.
Często występują one w okolicy kostki przyśrodkowej (po wewnętrznej stronie kości skokowej). Zazwyczaj dotyczy to starszych osób z wieloma ukrytymi chorobami. Powstawaniu owrzodzeń żylnych nóg sprzyjają cukrzyca i słabe serce. Częściej z powodu owrzodzeń żylnych nóg cierpią kobiety. Główną przyczyną jest zazwyczaj długoletnia niewydolność żylna. Lekarze mówią wtedy o owrzodzeniu żylnym nóg
Ze względu na przewlekłe zaburzenia pracy żył (med.: przewlekła niewydolność żylna), żyły nie są już w stanie szybko transportować krwi z nóg do serca. Krew gromadzi się i rozszerza żyły. Tak zwany zastój żylny ostatecznie uszkadza najmniejsze naczynia krwionośne, tak zwane naczynia włosowate. Naczynia te dostarczają komórkom tlen i składniki odżywcze oraz transportują metaboliczne produkty rozkładu z dala od tkanek. Uszkodzone naczynia włosowate nie są w stanie właściwie spełniać tej funkcji. Na początku skóra w miejscach dotkniętych schorzeniem staje się wrażliwa, traci elastyczność i twardnieje. W końcu skóra obumiera, a nawet najmniejsze, ledwie zauważalne obrażenia zamieniają się w otwartą, sączącą się ranę.
Rana otwarta jest bardzo bolesna. Zarazki, które osiedlają się w ranie i jej otoczeniu, powodują powstawanie nieprzyjemnego zapachu. W wielu przypadkach osoby dotknięte tą dolegliwością boją się wychodzić z domu i unikają kontaktu z ludźmi. Ze względu na ból pacjenci przyjmują pozycję obronną. Praktycznie nie poruszają chorą nogą. Ten brak mobilności wyłącza z kolei mechanizm pompy, który transportuje krew z powrotem do serca i zaczyna się błędne koło.
Niektórzy cierpią z powodu owrzodzenia żylnego nóg przez wielu lat, ale szanse na wyleczenie tej dolegliwości są dobre także dla takich pacjentów: około 90% wszystkich owrzodzeń żylnych nóg można wyleczyć przy użyciu dostępnych dziś metod leczenia.
Skuteczne leczenie ran przewlekłych opiera się na dwóch podstawowych zasadach: opracowaniu chirurgicznym rany i leczeniu dolegliwości, która je spowodowała. Zasady te opisują dwa główne punkty pojęcia pielęgnacji rany od medi. medi oferuje także wszechstronne rozwiązania zapobiegające nawrotom tej dolegliwości. Poza sprawdzonym dwuczęściowym systemem podkolanówek uciskowych, mediven ulcer kit, medi oferuje również medyczne szmatki do oczyszczania rany i zupełnie nowe podejście w terapii kompresyjnej: circaid juxtacures.
Skuteczne leczenie owrzodzenia żylnego nóg składa się z:
Poza środkami przeciwbólowymi i kompresją, ważną rolę w owrzodzeniach żylnych nóg odgrywa pielęgnacja rany, która powinna być przeprowadzana przez lekarzy lub przeszkolonych specjalistów. Nigdy nie należy leczyć rany we własnym zakresie przy pomocy maści i bandaży. Rany otwarte należy opracować chirurgicznie i usunąć martwe tkanki. Specjalne opatrunki dbają o to, by rana nie wysychała i wspomagają proces gojenia.
W wyniku przewlekłej niewydolności żył w nogach owrzodzenia są zwykle otoczone utwardzoną tkanką łączną, którą należy usunąć. Innym rozwiązaniem jest użycie maści, które zmiękczają zanieczyszczenia oraz biofilm i oczyszczają ranę. Specjalne nietkane materiały pęcznieją w wilgotnej ranie i absorbują jej wydzielinę. Do dezynfekcji ran ze stanem zapalnym, zakażonych przez bakterie, używa się opatrunków z cząstkami srebra.
Podczas drugiego etapu gojenia ran organizm wypełnia lukę w skórze. W celu pobudzenia wzrostu tkanki łącznej stosuje się płaskie opatrunki (opatrunki hydrokoloidowe i hydropolimerowe), które stymulują produkcję tkanki łącznej i utrzymują wilgoć w ranie.
Podczas trzeciego etapu gojenia rana kurczy się, a komórki skóry rosną od jej brzegów do środka, żeby ją zamknąć. Ponieważ w przewlekłej niewydolności żył w nogach etapy 1 i 2 gojenia ran są poważnie zaburzone, większość owrzodzeń żylnych nóg nie dochodzi do trzeciego etapu bez leczenia wspomagającego gojenie. Na tym ostatnim etapie także ważne jest utrzymanie w ranie odpowiedniego poziomu wilgoci, a opatrunek nie może przylegać do delikatnej młodej skóry. W tym celu stosuje się zazwyczaj cienkie płaskie opatrunki (opatrunki hydrokoloidowe lub hydropolimerowe). W celu skrócenia tego etapu, ranę, która dobrze się granuluje, można pokryć cienką warstwą przeszczepionej skóry, pobraną od pacjenta podczas operacji (w razie potrzeby ze znieczuleniem miejscowym). Istnieje szereg zabiegów chirurgicznych, polegających na przeszczepieniu małych wysepek skóry lub nałożeniu na ranę cienkich płatków skóry, w razie potrzeby jak siatki.