Ścięgno Achillesa przenosi siłę mięśni łydki na stopę i odgrywa bardzo ważną rolę w przetaczaniu stopy. Podczas biegania na ścięgno oddziałuje siła równa ośmiokrotności wagi ciała. To wyraźnie pokazuje, jak ważne jest stabilne i zdrowe ścięgno Achillesa, by wytrzymać takie obciążenie. Objawy występują najczęściej, gdy ścięgno jest przepracowane lub ogólnie w słabej formie.
Najczęstszą przyczyną zerwania ścięgna Achillesa są urazy sportowe.
Objawy zerwania ścięgna Achillesa są następujące:
Tak zwana plastyka ścięgna wykonywana jest wtedy, gdy ścięgno wykazuje poważne uszkodzenia z powodu zużycia. Następnie noga zostaje unieruchomiona na kilka tygodni, a stopa ustawiona w zgięciu podeszwowym. Po okresie czterech do sześciu tygodni pacjent zaczyna fizjoterapię ze stopniową korekcją zgięcia podeszwowego. W bucie należy nosić niewielki podpiętek, aby tymczasowo złagodzić napięcie ścięgna Achillesa.
Zerwane ścięgno Achillesa jest często leczone zachowawczo, ponieważ zrasta się samoistnie. Są jednak pewne ograniczenia: ścięgno Achillesa zostaje zwykle skrócone, a przenoszenia siły mięśni łydki na stopę nie można przywrócić w 100%. Dlatego w niektórych przypadkach lekarze decydują się na zszycie ścięgna.
Po operacji noga musi być unieruchomiona przez cztery do sześciu tygodni. Po tym następuje fizjoterapia, aby powoli rozciągnąć ścięgno. W wielu przypadkach w bucie należy nosić niewielki podpiętek, aby tymczasowo odciążyć ścięgno Achillesa.